Το έργο αποδίδει γραμμικά την κυματομορφή του ήχου της  λέξης «έρως».

Είναι τοποθετημένο στο τέλος της  ενότητας των γλυπτών που σχετίζονται με τη θεά του έρωτα Αφροδίτη και τη λατρεία  της.